Dziś miała być dobra pogoda… padało od rana. Na szlak weszliśmy jako nieliczni po 11:00 Miało to swoje plusy bo byliśmy praktycznie sami. Przełom jako szlak jest sam w sobie mało wymagający, ale wcześniejszy deszcz przesunął skalę trudności na lvl hard. Miejscami musieliśmy się sporo napocić by nie skorzystać z usług miejscowego ubezpieczenia. Na szczęście z biegiem dnia się trochę wypogodziło. Chcieliśmy przejść całą trasę, ale w 2/3 postanowiliśmy zawrócić. Po chwili zaczęło padać co jeszcze potwierdziło dobrą decyzję. Wracając zjedliśmy obiad na ranczu i wybawiliśmy się na miejscowym placu zabaw. Na kempingu dopchaliśmy się gorąca czekoladą. Po dojściu do przyczepy padliśmy (za wyjątkiem Szymona, który udowodnił innym dzieciom że zjazd na hulajnodze powinien odbywać się zawsze z odpowiednim zabezpieczeniem. Jego naśladowca zakończył przejazd w połowie trasy i była potrzebna pomoc medyczna). Teraz musimy się spakować przed jutrzejszą podróżą do domu.

Dziś miało strasznie padać, dlatego wybraliśmy krótką trasę – Piecky. Najpierw pojechaliśmy autem do innego wejścia, by po chwili rozpocząć zwiedzanie wąwozu, którego główną atrakcją były wapienne białe kamienie i ponad ośmiometrowe drabiny. Pogoda się nie sprawdziła i szliśmy pustym jarem w słońcu. Drabiny na trasie okazały się wysokie i wymagały silnej woli, by je pokonać. Po dotarciu do końca wąwozu musieliśmy wrócić do auta. Nie jest to łatwe, gdy droga jest monotonna i nic się nie dzieje. Pod koniec zaczęło padać. Na szczęście byliśmy prawie na parkingu. Tym razem wycieczka miała 12 kilometrów i trwała 4 godziny, pokonaliśmy prawie 500 metrów w pionie.

W wielkim deszczu dojechaliśmy autem do Popradu, gdzie zrobiliśmy małe zakupy i wróciliśmy na kemping. Tu zjedliśmy wielki obiad. Po nim syn się prawie godzinę trampolinował, a my odpoczywaliśmy.

Noc na kempingu była zimna, skoro nad ranem uruchomiłem ogrzewanie w przyczepie. Na szczęście potem wyszło słońce i można było zacząć budzenie się do życia😉 Zwiedzanie Słowackiego Raju zaczęliśmy od wąwozu Sucha Bela (2h szybkim marszem), następnie udaliśmy się do Klastoriska (niestety schronisko jest tam zamknięte). Po krótkiej przerwie poszliśmy dalej do wodospadu Obrovskiego (to był wymagający odcinek trasy). Dalej odbiliśmy na mało uczęszczany Wielki Kysel – po ponad godzinie marszu dotarliśmy na Glac pod Małą Polaną, a po 10 minutach doszliśmy wreszcie do miejsca, gdzie można było pożyczyć rowery i przejechać ponad 6 km po szutrowej drodze na kemping.

Podsumowując:

Ponad 16km marszu, kilkadziesiąt drabin, klamerek, łańcuchów, lin i kratownic. Ponad 800m wspinaczki w pionie i na koniec ponad 6km zjazdu rowerem z 1000m n.p.m. na 500m n.p.m. Łącznie ponad siedmiogodzinna wycieczka zakończona wielkim obiadem 😉

Dziś mieliśmy wjechać kolejką na Chleb, niestety od rana padało. Koło 11.00 na chwilę przestało, więc szybko się zwinęliśmy i po 150km dojechaliśmy do raju 😉 Kemping Podlesok fajny, plany na kolejne dni już są.

Szymon odkrył kolejną pasję – zjazdy wyczynową hulajnogą. Na razie udało mu się uzyskać prawie 38km/h…

Dziś przeszliśmy ponad 12km szlakami po Janosikowych Dierach w Małej Fatrze. Są to malownicze wąwozy z rwącymi potokami, okraszone drewnianymi mostkami, klamerkami, łańcuchami i długimi drabinami. Podobno to takie Tatry w miniaturze.

Później zjedliśmy pyszne pizze i na kempingu mieliśmy wypoczywać. Niestety Szymon o tym zapomniał i testował czas przelotu hulajnogą na dystansie 1500m… Na dziś skończyło się na 5 minutach i 13 sekundach.

PS.W kole zagościł wkręt i dlatego uciekło powietrze. Za 6EU pan w warsztacie rozwiązał problem.